qonmaq

qonmaq
f.
1. Yuxarıdan, havadan enərək bir şey üzərində oturmaq, dayanmaq; enmək. Sərçələr söyüd ağacına qondular. – Pendir ağzında bir qara qarğa; Uçaraq qondu bir uca budağa. M. Ə. S.. Bir qaya başına qartal qonaraq; Dayanmış yenə də sakit vüqarla! S. V.. Sığırçınlar səhər çağı gələr, budaqlara qonub səslənər, baharın müjdəsini gətirərlər. M. C.. // Yerə enmək. Təyyarə meydançaya qondu. – Aeroplan çölə qondu. Ə. M.. // Toz haqqında – çökmək, oturmaq. Paltarına toz qonmaq. Stolun üstünə bir barmaq toz qonubdur. // Cəld oturmaq, əyləşmək, minmək. Qoç Koroğlu qonar olsa yəhərə; Yağı düşmənləri salar qəhərə. «Koroğlu». Oğlan bir anda <buğanın> başına qonub bıçağını çəkdi, boğazını kəsdi. M. Rz..
2. məc. Çökmək, təzahür etmək, ifadə etmək. Qeyri-adi bir kədər uşağın gözlərinə qonmuşdu. M. İ.. <Qızın> üzünə qo- nan sevincli bir təbəssüm güzgü kimi Beyrəyin də üzündə əks etdi. M. Rz..
3. məc. Şığımaq, hücumla birinin başının üstünü almaq. Əsgərlərimiz şahin kimi düşmən üzərinə qondular.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • qonma — «Qonmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hazır — sif. və zərf <ər.> 1. Bir işi icra etmək üçün lazım olan hər şeyi olan; amadə. Mən hazıram, gedə bilərik. Yola düşməyə hələ hazır deyil. Çıxışa hazır olmaq. – Qapının ağzında nökər Vəli hazır durubdur. Ü. H.. Qanadın üstündə o mehribanım;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bəndivan — dan. Məəttəl, bənd. <Merac:> Gözəl, mən sənin bəndivanınam, geyin gedək. Ə. Vəl.. Bəndivan olmaq – 1) bənd olmaq, məəttəl olmaq; 2) məc. qonmaq. Can quşu xallarda bəndivan olur; Diriliyin zövqü ləb dəhəndədir. M. P. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • daraşmaq — f. Bir şeyin üzərinə doluşmaq, toplaşmaq, yığışmaq; qonmaq. Qarışqalar mürəbbəyə daraşır. – Sürüyə qurd daraşınca, Qızıl onlarla boğuşa boğuşa sürünü bu iki təpənin arasına qədər gətirib soxmuşdu. A. Ş.. . . Sanki bunlar – bal arısı kimi tarlaya …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • işıldaquş — is. zool. Qaranlıqda parıldayan cücü. Əyilən yarpağında titrəyərək; Qonmaq istər . . işıldaquş min min. R. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • quş — is. 1. Bədəni tük və lələklə örtülü, ikiqanadlı, ikiayaqlı, dimdikli uçan heyvan sinfi. Yırtıcı quşlar. Ev quşları. Oxuyan quşlar. Köçəri quşlar. Su quşları. – Quşlar yuvalarında oturub, dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. Quşlar qayıdıb oxur… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şehlənmək — f. Üstü şehlə örtülmək, üstünə şeh qonmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • toz — is. 1. Hava axını ilə yerdən qalxıb şeylərin üzərinə qonan xırda hissəciklər. Kömür tozu. Ayaqqabının tozunu silmək. – . . Marallarım. . moizə kitablarını rəfdən alıb, tozlarını təmizləyib başlayırlar əzbərləməyə. Ə. H.. . . Maşın dümağ tozun… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uçmaq — 1. f. 1. Qanadlar vasitəsilə havada hərəkət etmək, havaya qalxıb getmək, havada gəzmək. Havada quşlar uçur. – Hələ tamam qurumamış yağış gölləri; Üzərində bulud bulud uçur milçəklər. S. V.. Dağın baş tərəfinə yaxın bir yerdə qartallar uçurdu. M.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”